SF Facebook (dooseob ft. junseung)

ข้อมูลเบื้องต้น

ชอตฟิคเรื่องแรกเลยนะคะ ฝากด้วยนะะะะะะะ ถ้าผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ

ฝากคอมเมนท์ด้วยนะ ขอบคุณค่าาาาาาา มีตอนต่อไปแน่นอน

ถ้าคอมเมนท์ให้กำลังใจเยอะๆจะรีบแต่งต่อเลยค่ะ ^^

..

..

.

.

สวัสดีครับทุกคนผมชื่อ ยุน ดูจุน เรียนอยู่ ปี 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์สาขาวิศวกรรมโยธา  อดีตเดือนคณะด้วยแหละครับ 55555555555555 ช่วงนี้คณะของผมมีงานกีฬาคณะทำให้ผมต้องอยู่ถึงตอนเย็นทุกวัน คอยคุมน้อง ๆ ปีอื่น ๆ เป็นพี่ใหญ่แล้วก็งี้แหละครับต้องคอยดูทุกอย่าง เรียนก็เยอะ งานก็เยอะ ไม่รู้อาจารย์จะสั่งอะไรกันหนา พูดแล้วเซ็ง…………

“เฮ้ยยยยยย… ไอ้จุนเย็นนี้ไปดูน้องซ้อมหลีดมั้ยวะ” ผมกำลังถามไอ้จุนที่กำลังเดินมาหาผม ผมกับไอ้จุนสนิทกันตั้งแต่ม.ปลายแล้วล่ะ แต่ก็ไม่รู้อะไรมันดลใจถึงทำให้ผมกับมาเรียนคณะเดียวกัน มหาลัยเดียวกันอีก คิดสะว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ

“เออ… ไปดูดิวะนี่ถ้ากูไม่ไปนะเดี๋ยวน้องซึงแม่งก็ด่ากูอีก”  น้องซึงนี่เมียผมเองแหละครับ ดุยิ่งกว่าแม่ผมอีกกก นี่ถ้าผมไม่ไปนะเดี๋ยวน้องก็งอนผมอีก เดี๋ยวก็หาว่าผมไม่ไปเฝ้า หนีไปหาผญ.คนอื่นบ้าง ทำไงได้ล่ะครับ รักเมียต้องยอมเมีย

“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลัวหรอเมียมึงอะ”

“สัสสสสสสสส…. กูไม่ได้กลัวนะเว้ยยย” ก็แค่เกรงใจเมียเท่านั้นเองง TT

“หราาาาาาาาาาาาาาา….. เออกูไปกับมึงด้วยดิวันนี้กีฬาแข่งเสร็จหมดแล้วอะ ไม่รู้จะไปไหนต่อ” ผมไม่รู้จะไปไหนจริง ๆ นะ ตอนนี้กีฬาแข่งกันเสร็จแล้วแต่ขี้เกียจกลับห้อง เลยว่าจะไปอยู่กับไอ้จุนนี่แหละ

“เออก็ดีจะได้อยู่เป็นเพื่อนกู… กูจะได้ไม่เหงา” ปกติชีวิตผมจะมาเฝ้าน้องซึงซ้อมหลีดทุกวัน ทำไงได้ล่ะครับ ไม่กล้าขัดคำสั่งเมีย นี่กูเกิดมาเพื่อยอมเมียแล้วตายไปหรอวะ คิดแล้วแม่งเศร้า

“อย่าพากูดราม่า… รักเมียต้องยอมเมียนะเพื่อน” ผมตบไหล่ไอ้จุนเป็นการปลอบใจ แต่ในใจผมนี่แบบสมน้ำหน้ามัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ตอนมันคบกับผญ. คนอื่นนะไม่เคยจะแคร์อะไรเลย แต่พอเป็นน้องซึงนี่ยอมทุกอย่างเรียกได้ว่าลูกแมวที่เชื่องดีๆนี่เองแหละครับ

“เออรู้แล้วหน่า …. นั่นไงมึงสาขาเราซ้อมหลีดอยู่ตรงนั้น” ผมชี้ไปที่สนามฟุตบอลของคณะ เห็นพวกสาขาของผมกำลังซ้อมหลีดอยู่ บนแสตนก็มีพวกน้องปี 1 กำลังซ้อมเชียร์กันใหญ่เลยล่ะครับบ

“เออไปดิมึงตอนนี้กูร้อนอยากรีบเดินไปถึงไว ๆ” ผมรีบบอกไอ้จุนให้รีบเดิน นี่มันแดดหรอวะเนี่ยทำไมมันร้อนงี้วะ จะดำตายอยู่แล้ววววววววววววว

เมื่อพวกผมเดินไปที่กลุ่มสาขาที่ผมกำลังซ้อมอยู่ น้องซึงก็รีบวิ่งมาหาไอ้จุนเลยละครับ ผมเลยปลีกตัวมานั่งที่เก้าอี้แถว ๆ กลุ่มที่ซ้อมหลีดแหละครับ นั่งมองไอ้จุนกับน้องซึง ผมรู้สึกอิจฉามันจริง ๆ น้องซึงทั้งสวย ทั้งน่ารัก ผิวข๊าวขาววว น่าทะนุถนอม แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงยอมคบกับไอ้จุนเพื่อนผมได้ แต่ก็ต้องขอบคุณน้องซึงนะครับที่ทำให้คนอย่างไอ้จุนกลายเป็นลูกแมวที่เชื่องว่านอนสอนง่ายย ผมก็อดอิจฉาไม่ได้ อยากมีแฟนแบบนี้บ้าง ผมก็เหงาเป็นนะครับบบ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ 

ผมก็นั่งมองอะไรเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยวันนี้ก็มีสาขาอื่นมาซ้อมหลีดกับแสตนที่สนามนี้ด้วยคนเยอะดีนะครับบ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่

.

.

“มึงมองอะไรวะ” ผมเอ่ยถามไอ้ดูจุนที่กำลังนั่งมองอะไรสักอย่าง

“ป่าวววววว…กูก็มองอะไรไปเรื่อยเปื่อยนี่แหละ”

“เออ…มึงจำน้องคนนั้นได้มั้ยที่ชื่อโยซอบอะ”

“โยซอบไหนวะ” ทำไมอยู่ ๆ ไอ้จุนถึงถามผมเรื่องคนชื่อโยซอบอะไรสักอย่าง

“ก็โยซอบปี 2 สาขาวิศวกรรมเคมีไง ตอนงานวัฒนธรรมน้องเค้าร้องเพลงประกวดอะ”

“อ่อ… กูจำได้ล่ะทำไมวะ” ตอนแรกผมก็จำไม่ได้หรอกว่าโยซอบนี่ใคร แต่พอไอ้จุนมันบอกคนที่ร้องเพลงประกวดตอนงานวัฒนธรรม ผมเลยจำได้ คนบ้าอะไรวะร้องเพลงโคตรเพราะเลย ใครฟังก็เคลิ้มไปกันหมด

“แม่ง…ปีนี้น้องเค้าเป็นหลีดของสาขาเคมีด้วยนะเว้ยยยย”

“เออจริงหรอวะ… คนห่าอะไรวะทั้งร้องเพลงเก่งแล้วจะมาเป็นหลีดอีก” ทำไมโยซอบคนนี้ถึงทำหน้าที่หลายอย่างจังเลยนะ

“เออกูก็ว่างั้น คนอะไรวะเรียนก็เก่ง ทำกิจกรรมก็ทำหลายอย่าง”

หลังจากที่ไอ้จุนบอกผม…. ผมก็นั่งมองโยซอบตลอด อืมก็จริงนะครับคนอะไรเรียนก็เก่ง กิจกรรมก็ทำได้หลายอย่าง อะไรจะเพอเฟกต์ขนาดนั้นนนนน ผมนั่งมองคนตัวเล็กไม่รู้นานเท่าไหร่แล้วว มองเรื่อย ๆ ไม่เบื่อเลยครับบบ

“ดูจุนนนน…..ดูจุนนนนนน…. ไอ้เหี้ยดูจุนนนนนนนนนนน” นี่ผมเรียกไอ้ดูจุนดี ๆ แล้วนะแต่มันก็ไม่ตอบสักที หูหนวกรึไง

“อะ…อะไรร ตะโกนทำห่าอะไร”

“กูเรียกมึงปกติแล้วป่ะ แล้วมึงเป็นห่าอะไรเรียกตั้งนานไม่ได้ยิน”

“ก็ป่าวววววว ไม่ได้เป็นอะไรรรรรรรรรรรรรรรร”

“เอ……. หรือว่ามึงมองน้องโยซอบวะ” ผมแอบเห็นไอ้ดูจุนมันนั่งมองน้องโยซอบนานล่ะ มองจนอยากจะกินน้องเค้าเลยมั้งน่ะ

“ใคร….ใครมองโยซอบบบ ป๊าววววววววววววววววววววววววว”

“สัสสสสส… กูสังเกตมึงมานานล่ะมึงนั่งมองโยซอบตลอดเลยนะคร๊าบบบบบบบบ” ไอ้ห่าดูจุนเสือกเถียงผม ก็ผมเห็นอยู่กับตายังจะเสือกเถียง ไอ้เพื่อนห่านิโกหกไม่เนียนน

“เออ… มองก็มองงงง” นี่ผมโกหกไม่เก่งจริง ๆ ใช่มั๊ยครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

“ทำไม… ชอบหรอมึงอะ มึงชอบน้องเค้าหรออออออออออ”

“ชอบห่าไรรร.. กูไม่ได้ชอบบบบบ” ก็แค่นั่งมองน้องเค้าเรื่อย ๆ แล้วไม่เบื่อเท่านั้นเอง

“เอ้า… ก็เห็นมึงมองขนาดคิดว่าชอบ ถ้าชอบบอกกูได้นะ กูมีเฟสน้องเค้า”

“หืมมม์เฟสหรอออ… แล้วกูจะแอดไปหาน้องเค้าทำไมวะ ก็ไม่รู้จักกัน” ผมก็อยากได้เฟสน้องเค้านะแต่ผมไม่รู้จักน้องเค้านิผมก็ไม่รู้จะแอดไปทำไม อีกอย่างผมไม่กล้าทักด้วยแหละครับ

“ไอ้บื้อเอ้ยยย…. ก็ทำให้รู้จักกันสิวะ” เพื่อนผมมันโง่หรือบื้อวะครับบบกับอิแค่แอดเฟสไปเนี่ยจะกลัวทำไม น้องเค้าไม่ใช่หมาคงไม่กัดหรอก

“จะให้กูทักน้องเค้าหรออ”

“ให้กูทักมั้งสัสสสส……… จะเอามั้ยมึงงกูจะได้ให้เฟสน้องเค้า”

.

.

เอา

ไม่เอา

เอา

ไม่เอา

.

.

“สวัสดีครับน้องโยซอบ” โอ๊ยยยยตื่นเต้นครับบบบบบบบบบบบบบ มือสั่นแรงมากกกกกกกกกกกกกก ฮือออออออออ นี่กูคิดถูกแล้วใช่มั๊ยที่ทักน้องเค้าไป

“หวัดดีฮะ…นี่ใครหรอฮะ”

“เอ่อ….พี่ชื่อดูจุนนะครับ เรียนปี 4 คณะเดียวกับเราแหละ แต่พี่เรียนสาขาโยธา”

“อ่อ….หรอฮะ ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะพี่ดูจุน”

“เช่นกันครับน้องโยซอบ ^^” โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยทำไมกูเขินงี้วะ ปกติผมไม่ค่อยจะทักใครเลยนะ แต่ไม่ลองก็ไม่รู้นะครับบบบบ จริงอย่างที่ไอ้จุนบอก น้องโยไม่ใช่หมา ไม่กัดจริง ๆ ด้วยแหละครับบ

“แล้วพี่ดูจุนยังไม่นอนอีกหรอฮะ นี่ก็ดึกแล้วนะ”

“อีกซักพักครับบ…แล้วน้องโยนี่ยังไม่นอนอีกหรอครับ”

“อ่อ… ยังหรอกฮะพี่ดูจุน พอดีโยพึ่งอาบน้ำเสร็จ วันนี้ซ้อมหลีดเหนื่อยมาก”

“ครับบบบบ… พี่เห็นเราซ้อมอยู่”

“หะ พี่ดูจุนเห็นโยด้วยหรออออออ”

“เห็นสิ… ก็พี่นั่งมองเราซ้อมอยู่ ทำไมจะไม่เห็นล่ะ”

“โอ๊ยพี่ดูจุนนนนน แล้วแบบโยเต้นน่าเกลียดมั๊ย โยเต้นทันคนอื่นมั๊ย”

“ก็ไม่นะ… พี่ว่าเราเต้นเป๊ะกว่าคนอื่นอีกนะ”

“ไม่หรอกฮะ… พี่ดูจุนชมโยเกินไปล่ะ”

“เอ้าก็พี่ชมจริง ๆ เรานี่เก่งนะทำหลายอย่าง ร้องเพลงก็เพราะ เต้นก็เก่ง”

“ขอบคุณฮะพี่ดูจุน แต่โยไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นหรอก เค้าบังคับให้โยทำ โยก็ต้องทำตามหน้าที่”

“สู้ ๆ โย ^^”

“ขอบคุณนะฮะพี่ดูจุน…. พี่ดูจุนฮะตอนนี้โยขอตัวไปก่อนนะ ไม่ไหวแล้วฮะ ร่างจะแหลกกกก”

“โอเค ๆ งั้นฝันดีนะโย”

“ฝันดีเช่นกันฮะพี่ดูจุน”

.

.

ได้เท่านี้ก็ดีแล้วนะดูจุนน เฮ้อออออเสียดายเหมือนกันนะครับ พึ่งคุยได้นิดเดียวเองแต่ผมก็เข้าใจน้องนะครับว่าน้องคงเหนื่อยมาก ร่างกายคงล้า คงอยากพักผ่อน ผมก็ไม่กล้ารบกวนน้องเค้าหรอกครับถึงจะอยากคุยกับน้องต่ออีก งานนี้ต้องขอบคุณไอ้จุนจริง ๆ ที่ให้เฟสน้องมา คืนนี้ราตรีสวัสดิ์นะครับบบบบบ

.

.

Yoseob Part

หลังจากที่ผมซ้อมหลีดเสร็จ กลับมาห้องด้วยความเหนื่อยล้า ผมก็รีบอาบน้ำให้เสร็จ เปิดแอร์ฉ่ำ ๆ ทิ้งไว้จะได้เย็น ๆ หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ทำการเปิดโน้ตบุ๊คแหละฮะ จะเข้าไปเช็คข่าวหน่อยสิว่ามีความเคลื่อนไหวอะไรบ้างมั๊ยย พอผมล็อคอินเข้าเฟสก็มีชื่อเฟสใครไม่รู้เยอะแยะะมาขอเป็นเพื่อน ผมก็รับ ๆ หมดแหละฮะ ดูใจง่ายใช่มั๊ยล่ะครับบ ^^

.

“สวัสดีครับน้องโยซอบ”

(ใครกันฮะเนี่ยยยย แล้วรู้จักชื่อโยด้วยยยย พอผมก็ชื่อดู เฮ้ยยยยย เดี๋ยวนะ นี่มันพี่ดูจุน ปี 4 สาขาโยธานี่ โหนี่ใครไม่รู้จักก็แปลกแล้วล่ะฮะ ก็พี่เค้าเป็นถึงเดือนคณะ แถมกับเป็นเพื่อนกับพี่จุนอีก ถามว่าผมรู้จักพี่จุนได้ไง พอดีผมอยู่แถวบ้านพี่ซึงฮะ ผมสนิทกับพี่ซึงมาตั้งนานแล้วล่ะ ว่าง ๆ ถ้าผมกลับบ้านแล้วเจอพี่ซึง พี่ซึงก็เลยแนะนำพี่จุนให้รู้จักฮะ

.

.

“หลังจากที่คุยไปเรื่อย ๆ ผมก็ว่าพี่ดูจุนเค้านิสัยดีเหมือนกันนะฮะ ดูไม่หยิ่งเลย ปกติผมคิดว่าพวกดาวเดือนจะหยิ่งกันสะอีก แต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ววว ร่างกายผมล้ามากก ไว้ว่าง ๆ หวังว่าเราคงจะได้คุยกันอีกนะฮะพี่ดูจุน”

TO BE CONTINUE.